'Niet-weten'

"Kom je toe aan waarvoor je naar Nepal ging?"

Die vraag zag ik vanmorgen (thanks Rooz!) en zette me aan het denken, waarvoor ging ik ook alweer naar Nepal? Voor weerziens: met het land, met de mensen en ook zeker met mezelf. Met de persoon die in 2012 voor 6 weken naar Nepal ging en daar zo een andere kant van zichzelf tegenkwam. Een hele fijne kant, waar uiteindelijk van alles door/uit is ontstaan: De drive om iets anders, iets wezenlijkers in het leven te doen. Wat geleid heeft tot (meer) controle loslaten en met de flow van het leven meegaan: vertrouwen op het 'niet-weten'. En dit deel van mij en dat vertrouwen op het niet-weten, dat mocht best weer wat meer gevoed of (her)ontdekt worden, ik denk dat dat kort samengevat is waarom ik heb besloten nú terug naar Nepal te gaan. Zoals iemand ook zo mooi tegen me zei: in 2012 ging je voor anderen, nu ga je voor jezelf. Wat me eerst een gevoel gaf van 'is dat eigenlijk niet egoïstisch?', maar waarop ik uiteindelijk volmondig "ja" kon antwoorden, "dat klopt en dat mág!" (bedankt ook Natascha!)

En ja, kom ik dan nu toe aan het voeden/(her)ontdekken van dit deel van mij en het 'niet-weten'? Ik denk dat ik niet anders dan heel hard "JA" kan zeggen!

Hoe de dagen hier precies lopen, je weet het niet.....
Er kan 'opeens' met bakken water uit de hemel komen, wat leidt tot o.a. wegverzakkingen, stromend water in de straten en als iemand dan blijkbaar een soort van rooster heeft opengezet wat je niet kunt zien, lig je opeens zomaar in die diepe plas en loop je druipend van het water terug naar het hotel. En kun je er best ook de humor van inzien :-) En als je camera het dan daardoor misschien heeft begeven, tja, dan is dat zo. Ik heb in ieder geval nog de mogelijkheid om foto's met mijn telefoon te maken, sla anders alles wel in mijzelf op én heb bovendien niets gebroken oid.
Of er is een 'strike' (wat hier een verbod van communisten op allerlei zaken, waaronder vervoer, inhoudt) en dan loop je niet-ingecalculeerd zo'n 18 à 20 km. op een dag en ben je "ready to walk the whole road" (wat, gelukkig, uiteindelijk niet nodig bleek).
Of je zit op een terras en weet niet wat voor onverwachts er kan gebeuren zoals dat er bijna een koe het terras opkomt; of je weet niet hoe laat de bus komt of hoelang een reis gaat duren, je kunt - afhankelijk van allerlei omstandigheden - morgen tussen 14 en 16 uur aan gaan komen; of je weet niet hoe lang je op die lunch of dat avondeten moet wachten of je dat krijgt wat je zou willen, want omdat het geen hoogseizoen is en er misschien geen koelkast is, wordt alles vers gemaakt of is niet alles voorradig.
Of je moet onderweg naar de wc die je wrs. niet tegen zult komen en dan sta je dus maar onhandig op een trekking trail te plassen en dan hoor je stemmen..... En dan blijkt dat de gids heel attent iemand tegenhoudt en als in 'voor wat hoort wat' een krant van hem koopt ;-)
Ook weet je nooit wanneer er stroom is, want er is wel een aardig kloppend schema met 'power cuts' (vanwege tekort aan stroom), maar die is elke dag en op elke plek anders en die ken ik niet uit mijn hoofd.....
Of de geplande trekking blijkt toch écht te uitdagend voor je (vanwege mijn oogbeperking) en dan heb je opeens een extra rustdag, kwam toch prima uit voor die tocht van 18/20 km! :-)
Of de gids moet een dag eerder terug naar Kathmandu en dan moet je onverwacht morgen alleen de reis terug van Pokhara naar Kathmandu gaan maken. Alles geregeld hoor, taxi/busreservering en -betaling en in Kathmandu word ik weer door hem opgewacht om naar het hotel begeleid te worden, maar ik vond t toch even spannend toen ik het gisteren hoorde. Even kwam de 'controlfreak' opzetten, maar die kon ik aanhoren/omarmen en vervolgens weer loslaten. Zoals in 'om los te laten, moet je eerst vasthouden'. Ik mág ook alles vragen wat ik nodig heb/dubbelchecken of ik t goed begrepen heb (soms geen overbodige luxe met Engels dat voor beiden geen moedertaal is.....) en 'het' daarna laten komen zoals het komt. De veiligheid en het comfort van een gids die veel verzorgt, maakt (weer) plaats voor het vertrouwen op/in mijzelf. In 2012 heb ik voor 'hetere vuren' gestaan en dat is me ook gelukt! Feitelijk is het vertrouwen op mijzelf ook wat er 'onder' het vertrouwen op het 'niet-weten zit. En vooral ook: alles is goed, zolang ik naar mezelf blijf luisteren.

Ik besef eens te meer dat ik sinds 2012 een behoorlijke reis heb gemaakt, ik heb - op meerdere vlakken - geleerd voor mezelf te kiezen en te (gaan) staan. Wat is voor MIJ belangrijk, wat voelt voor MIJ goed, wat wil IK in het leven en als dat voor MIJ niet goed voelt, heb IK altijd, ja áltijd een keus! En kiezen voor mijzelf is niet egoïstisch, want ik kan uiteindeljk pas waardevol voor een ander zijn, als ik eerst waardevol voor mijzelf ben. 'Practice what you preach' en 'spiegelneuronen' / 'stemmingen zijn besmettelijk', past hier ook zo bij.

Bovenstaande inzichten hebben bv. sinds 2012 gezorgd voor een aantal ontwikkelingen & een reis waarvan ik niet precies wist hoe het uit zou pakken of waarvan ik dat misschien nog steeds niet (precies) weet. Maar steeds heb ik hierbij het vertrouwen (gehad) dat het goed is, omdat het goed voelt. Zo ben ik uit de 'zekerheid' van in loondienst zijn gestapt; heb ik op relationeel vlak keuzes gemaakt die niet makkelijk, maar zeker goed waren; voel ik me écht helemaal happy in mijn kleine knusse huisje, want meer heb ik alleen niet nodig; doe ik op diverse vlakken wat terug voor de maatschappij en voor mensen die minder bevoorrecht zijn met kansen dan ik, omdat ik dat belangrijk vind en omdat ik voel dat ik dat te doen heb; heb ik geïnvesteerd in diverse opleidingen en rond ik die af op een manier die en moment dat bij mij past, ook al weet ik nu nog niet hoe en wanneer dat exact gaat zijn. Vragen van anderen op deze gebieden - die vanuit goede intentie ontstaan, dat besef ik absoluut - doen me, uiteindelijk, veelal nog eens extra beseffen dat dit mijn reis is en ik die volg zoals bij mij past.

Tóch klopt het wat Sanu (Nepalees vriendinnetje) tegen me zei toen ze tijdens ons weerzien ook mijn handpalm las "je twijfelt soms nog wel aan jezelf?" Ja én onnodig, want als ik iets geleerd heb de afgelopen jaren is het dat ik intuïtief eigenlijk steeds wel weet wat goed voelt. Uh, bijzondere formulering: ik weet wat goed voelt..... Voor de NLP'ers onder ons: iets met predikaten die weergeven wat er toch nog in mijn binnenwereld schuilgaat :-) Want vertrouwen op het niet-weten, ik schreef het net al: daaronder zit ook met name vertrouwen op mezelf (vanuit gevoel ipv uit verstand) en dat mag soms best nog sterker zijn/worden.

Maar om terug te komen op het niet-weten, ik voel aan de andere kant (juist ook door alles wat ik hier weer meemaak en hoe ik daarin sta en handel) ook dat het niet-weten prima is en ik daarmee kán & wíl dealen en dat in NL ook regelmatig, op diverse vlakken, al doe! Zoals ik pas in een coachsessie ontdekte, brengt 'niet-weten' mij:
- rust
- vrijheid
- mogelijkheden
- avontuur

En dat vind ik hier dus volop: ik héb rust met hoe de dingen gaan, vrijheid en mogelijkheden om te doen wat goed voelt (de 'gevleugelde' woorden van de gids de afgelopen dagen waren "it's up to you" :-)) en avontuur zát :-)

Wat dit me gaat brengen als ik thuis ben, dat zal de tijd weer leren, net als na 2012. Maar feitelijk bén ik al thuis, waar ik ook ben, want ik ben thuis in mijzelf. En juist dát gaat zorgen dat er een boost komt en ik weer verder gevoed ben op mijn Geluksreis, dat is een ding dat zeker is! Dat boek dat ik wil schrijven, kómt er (op termijn); mijn missie hoef ik niet langer over te twijfelen, want het gáát 'gewoon' om mensen begeleiden en inspireren thuis te komen in zichzelf en 'live the life you love'; wat ik zo graag wil op relationeel (waarbij ik niet voor minder hoef te gaan dan die Superrelatie) en professioneel vlak zál op me afkomen, áls ik er maar voor opensta en het voor mij goed voelt (zoals met veel dingen en mensen de afgelopen jaren al is gebleken); wat mijn plek is en wat mij te doen staat in dit leven wéét ik, omdat ik voel dat ik dat vanuit mijn hart wil voor alle mensen hier en elders in de wereld: mijn kansen, waarmee ik zo bevoorrecht ben, ten volle benutten en delen.

En de details/uitwerking van dit alles, dat weet ik ook wederom niet (precies) en dat is juist he-le-maal goed. Dus óf ik toe kom aan waarvoor ik naar Nepal ging: zeker weten! "Heel goed Judith", zeg ik dan inmiddels tegen mezelf.

Namaste!

PS: dit alles is vast een goede 'voorwas' voor de Introductory Course Buddhism 'open heart clear mind' die ik vanaf a.s. zaterdag voor een week in Kopan Monastery (boeddhistisch klooster) ga doen: http://kopanmonastery.com/courses-retreats/courses/discover-buddhism/open-heart-clear-mind
Daarna, wanneer ik eraan toe ben, meer....