Open heart, clear mind?
Blijf op de hoogte en volg Judith
08 Augustus 2016 | Nepal, Pokhara
Een week cursus 'open hart en clear mind' - een introductie in boeddhisme in Kopan Monastery (boeddhistisch klooster, prachtig gelegen op een heuvel met oa uitzicht op het vliegveld van Kathmandu) vorige week, heeft me aan de ene kant met dat (goede) gevoel van verwarring achtergelaten.
Open heart: yes!
Een clear mind: dus nog niet direct helemaal.....
Zoveel informatie in vooral de 2 teachings op een dag, merendeel van de zeer enthousiaste en ook zeker humorvolle monnik Kabir :-) Die als ik het goed begrepen heb uit India komt, in Engeland 'history' heeft gestudeerd (toen hij nog geen monnik was) en daar een leuk Engels accent aan heeft overgehouden waar hij trots op is :-) Daarnaast nog 2x 45 minuten meditatie op een dag, veelal door David (ik denk een 'echte' Engelsman, die (nog) geen monnik is, maar wat hij wel precies 'is' weet ik eigenlijk niet), die me de ene keer beter afgingen dan de andere..... Waar kunnen je gedachten allemaal heenvliegen, van: hoe lang nog, ik heb pijn in mijn rug/schouders/nek/enkel, maar wil zo blijven zitten, nee, het gaat nu écht niet meer, hoe doen andere mensen dat toch? (en hoe doet die monnik dat voorin toch al die tijd, maar na 1,5 dag kwam ik erachter dat het een 'statue' was haha), tot aan allerlei reflecties over alles dat ik over boeddhisme heb gehoord en in de discussion group besproken/gedeeld werd: love, compassion, karma, attachment, ignorante, rebirths, etc. Meest van tijd kon ik al deze gedachten aanschouwen en ze als wolkjes in de lucht laten wegdrijven of oplossen. En de meditaties dan die we vanaf einde van de week deden op compassion en met zingen van mantra's, woh, daar voelde ik echt qua energie wat gebeuren, het was prachtig!
Wat me ook erg goed beviel, was de stilte. Die toch de hele tijd (op uurtje discussion group per dag na), ipv de helft bleek. Zo hadden ze 1,5 dag van tevoren besloten, aan de hand van een vorige groep die in die helft van die tijd toch wel erg veel gepraat had ;-) Bij ons hield ook niet iedereen het evengoed vol, een gedeelte ging in de pauze na de lunch naar een coffeeshop (niet zo eentje als in NL, alhoewel ik in Thamel wel regelmatig wordt aangesproken trouwens of ik, geloof ik, marihuana wil kopen) buiten het terrein of hoorde je in de 'dormitories' (slaapzalen) praten en eerlijk is eerlijk, mensen hadden nu eenmaal ook niet op 'volledige' stilte ingetekend. Maar mij persoonlijk beviel het dus erg goed, om rustig alles zelf in te laten dalen en er verder op/over te reflecteren. Ik vond het zo prettig dat zelfs toen de stilte na de laatste ochtendmeditatie werd verbroken en iedereen 'los ging' met praten, ik behoefte voelde om hem aan te houden en dat heb ik dan ook zoveel mogelijk gedaan. Ook deelname aan de Facebook-groep die men zou gaan oprichten, heb ik vriendelijk voor bedankt.
Het 's ochtends wakker worden (niet een keer de wekker nodig gehad, alhoewel die om 5.50 al stond) en 's avonds meestal in slaap vallen tijdens het 'gechant' (zingen) van de monniken, de rust in de Stupa-garden, de fijne sfeer op onze dormitory (deelde kamer met een Amerikaanse, Franse en Spaanse, leerde ik voordat de stilte inging), hebben zeker ook bijgedragen aan wat een heerlijke week is geworden!
De verwarring waar ik het over had, is zeker niet op alle vlakken het geval. Er is veel wat ik herken of nu verder kan plaatsen, van diverse opleidingen of van hoe ik (vooral de afgelopen jaren) in het leven sta. Het iedereen gunnen van 'happiness' bijvoorbeeld, loslaten en niet (al teveel) 'geattacht' willen zijn, 'dependent arising' (alles gebeurt 'interdependent'), 'equanimity' (elk levend wezen is gelijk), 'delusions' (negative state of mind).
Maar de wérkelijke werking, of beter gezegd het geloven of begrijpen van 'karma' (alles heeft 'cause en effect' en leidt tot 'happiness', dan wel 'suffering', in dit leven of een volgend), oneindige 'rebirths' tot je vrij bent van 'samsara' (wheel of life, cyclic existende) en 'nirvana' (verlichting) hebt bereikt, vanuit die gedachte van rebirths is iedereen ooit je broer, zus, partner, etc en vooral je moeder geweest; op die elementen is nog wat reflectie, tijd en studie nodig zeg maar ;-) Voor zover ik er al helemaal in mee zou willen gaan.
Want de week heeft me vooral ook achtergelaten met een nog grotere bewondering en fascinatie voor het boeddhisme. Waar veel (alles) draait om reflectie, studie ('wisdom') en meditatie. Niets zomaar aannemen, maar zélf onderzoeken hoe de 'mind' werkt en die daarmee kunnen transformeren. Naar een vrije mind, 'free from suffering', welke wij 'sentient beings' (onverlichte wezens) onszelf vooral aandoen.
Tot zover weer.... En dan wil ik graag afsluiten met deze tekst waar David zijn meditaties altijd mee afsloot. Er hoort nog iets achter, maar deze op internet gevonden versie komt er het dichtst bij in de buurt ;-)
"May all sentient beings have
happiness and the causes of happiness;
May all sentient beings be free from
suffering and the causes of suffering;
May all sentient beings abide in equanimity,
free from attachment and anger that holds
some close and others distant."
the four immeasurables - tibetan buddhism
-
08 Augustus 2016 - 20:14
Marije:
Wat een mooie ervaring ben je weer rijker...zal vast nog lang doorwerken en voor altijd bij je blijven. Probeer die stilte maar fijn zo lang mogelijk te voelen en vast te houden. Geniet van je resterende dagen in prachtig Nepal (mooie foto's!) en ik sluit af met een mooie, bij jouw laatste tekst passende, mantra...
Lokah Samastah Sukhino Bhavantu.
Marije -
11 Augustus 2016 - 17:21
Rikie:
Prachtig Judith, zoals je verwoordt wat je ervaart. Hou het vast! Liefs
Rikie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley